Rozdział VII

 Gdy przeczytał wiadomość od Kimiko, zamknął za sobą drzwi i odetchnął parę razy. Ich kłopoty zaczęły się rozmnażać w zaskakującym tępie. Chwycił Lottie za rękę i wyprowadził ją z bloku. Usiedli na zdezelowanej ławce od której odchodziła niebieska farba, odsłaniająca zniszczone drewno.

 - Po co byłeś w domu? 

 - Wbić rodzicom do głowy, że wciąż tam mieszkasz. 

 - Dobrze wiesz, że oni i tak się nie zmienią.

 - Zawsze warto spróbować.

Lottie podskoczyła do góry, gdy usłyszała kwakanie kaczki. Szybko sprawdziła wiadomość. Thomas nienawidził tego dźwięku wiadomości, ale jego siostra bardzo go lubiła, uważała, że jest wyjątkowy i na pewno nikt więcej nie będzie takiego miał. Całkowicie się z tym zgadzał, bo kto ustawiał sobie kwakanie kaczki jako sygnał wiadomości?

 - Kimiko napisała, że już wszystko w porządku. Powiedziała rodzicom, że ktoś jej to podłożył, a oni w to uwierzyli. Ale za nieupilnowanie torby nie pojedzie z nimi do Tokio.

 - Czy ona przypadkiem nienawidzi wyjazdów do Tokio? 

 - Wmawia rodzicom, że je lubi. 

 - To świetnie się składa.

Thomas zapalił papierosa. 

 - Idź do domu i spakuj najpotrzebniejsze rzeczy. Tylko szybko, żeby ojciec nie miał okazji rzucić w ciebie puszką. Matka ma klienta więc nic nie zauważy. 

 - Po co to wszystko?

 - Zobaczysz - powiedział i wyciągnął komórkę.

Lottie wstała i szybkim krokiem weszła do klatki. Tommy wybrał numer Kimiko i nacisnął na ekranie słuchawkę. Po trzech sygnałach Azjatka odebrała.

 - Tommy? 

 - Czy Lottie mogłaby nocować u ciebie kilka dni? To bardzo ważne. - zaciągnął się papierosem,

 - Jasne. Rodzice wyjechali do Tokio, więc będzie wolny dom. 

 - Dzięki, Kimi. Będziemy za pół godziny.

 - Zamówić sushi?

 - Jak chcesz. 

Kimiko rozłączyła się w tym samym momencie, gdy z klatki wypadła Lottie. Niosła czarny plecak na jednym ramieniu i bordowego martensa w dłoni. Thomas wstał z ławki i podszedł do siostry.

 - Coś się stało?

 - Nowy klient matki jest dość agresywny. Próbował zamknąć mnie w mieszkaniu. Odpuścił dopiero gdy uderzyłam go butem w twarz. 

 - Właśnie dlatego przez następnych kilka dni będziesz nocować u Kimi. Ma wolny dom, więc możecie robić co chcecie.

 - Pewnie będziemy oglądać filmy z Johnny'm.

 - Chodź już, bo do nocy tam nie dojdziesz. Z tego co wiem, pani Natsume zamyka dom o dwudziestej pierwszej i już nikomu nie otwiera. 

 Rodzeństwo wyszło spomiędzy bloków i skierowało się ku zadbanemu osiedlu. Thomas wciąż palił.

 - Nie rozumiem, co wam się w nim tak podoba.

 - Chodzi ci o Johnny'ego? 

Tommy pokiwał głową.

 - Jest dla was za stary.

 - Naprawdę myślisz, że dla nas liczy się tylko wygląd? Jest wspaniałym aktorem. I gdy był młodszy był tak samo przystojny jak teraz. 

 - On ma pięćdziesiąt trzy lata, a wy siedemnaście.

 - Johnny będzie zawsze cudowny. 

W milczeniu doszli do domu Kimi. Lottie wyjęła woreczek z heroiną i wcisnęła go pod rozległy krzew. 

 - Co ty robisz?

 - Chowam to, wolę żeby mi nie wypadł gdzieś w ich łazience. A tu zawsze ktoś mógł podrzucić. 

 - Sprytnie. 

Dziewczyna zadzwoniła do drzwi. Otworzyła im Kimiko, ubrana w legginsy i za dużą koszulkę.

 - Kto przyszedł, Kimiko? - z wnętrza domu wydobył się głos pani Natsume.

 - Moi przyjaciele - odkrzyknęła.

Lottie przeszła przez próg i ściągnęła buty. Thomas wciąż stał na zewnątrz z końcówką papierosa. 

 - Nie wchodzisz? - zapytała.

 - Mam jeszcze kilka spraw do załatwienia. Miłego wieczoru z tym waszym dziadkiem. 

Odwrócił się na pięcie i wyszedł przez furtkę.

Azjatka zamknęła drzwi na klucz i zgarnęła włosy na bok. 

 - Tommy ostatnio jest jakiś dziwny.

 - Jest zmęczony. Ta cała sytuacja z rodzicami. W dodatku jutro ma praktyki. 

 Thomas wyrzucił niedopałek na trawnik jednego z domków i zapalił następnego szluga. Wiedział, że powinien skończyć z paleniem, jednak nałóg wciąż domagał się pamiętania o nim. Gdy doszedł na przystanek zgasił papierosa i wsiadł w pierwszy lepszy autobus. Pojazd był prawie pusty. W ostatnim rzędzie foteli spał menel czy też bezdomny. 

 - Chcesz kupić trawkę?

Tuż koło niego zmaterializowała się zupełnie nieznana mu dziewczyna. Znał wszystkich dilerów w tej części miasta i ją widział pierwszy raz. Dziewczyna była dość ładna, miała w uszach tunele, większe niż on sam. W oczy rzucał się mocny makijaż i zbyt obcisły top. 

 - Nie polecam handlować w autobusie. Nigdy nie wiadomo kiedy spotkasz się z kanarem - powiedział, dziewczyna pokazała mu środkowy palec i wysiadła na przystanku. Typowa gówniara, która chce zaistnieć wśród znajomych, pomyślał. 

 Autobus przejechał przez dwie następne ulice i chłopak wysiadł dopiero wtedy. Z tego miejsca było dużo bliżej do kina. Nikomu nie powiedział, że ma zamiar iść do Epic Movie. Nie chciał włóczyć się nimi w tej okolicy. W dużej grupie łatwiej byłoby ich zauważyć, jeśli pijaczki zadomowią się tam na stałe. Tęsknił za starym miejscem spotkań, jednak nie warto było zaczynać wojny z wrogim gangiem tylko po to, by mieć dogodne miejsce do ćpania. Opuszczone wesołe miasteczko też było w porządku. 

 Wszedł po zniszczonych schodach i cicho otworzył główne drzwi. Wślizgnął się do środka i rozejrzał dookoła. Wszędzie leżały stare puszki po piwie i rozbite szkło. Do tego w powietrzu unosił się zapach alkoholu. Wyszedł z kina i stanął jak wryty. Wokół niego zebrała się spora grupa, nie wyglądających na miłych, ludzi. Każdy był łysy i ubrany w arystokratyczny dres. W dodatku każdy miał na prawym nadgarstku zawiązaną granatową bandamę. Gang.

 - Co ty tu robisz, maleńki? - podszedł do niego ten najbardziej nabity, pijący ogromną ilość tych wszystkich proszków na przyrost masy. 

 - Nie powinno cię to chyba zbytnio obchodzić - odparł Tommy i zapalił, już trzeciego w ciągu godziny, szluga. Zaciągnął się mocno i wypuścił dym z płuc. 

 - Nasz szkrabek bardzo pyskaty jest, prawda koledzy? Przydałoby się go uciszyć. 

 - Byku, sprawdź czy to nie ćpun! - ktoś krzyknął.

Byku gwałtownie podciągnął rękawy czerwonej w kratę koszuli. Przyjrzał się zgięciom w łokciu i gdy zobaczył kilka małych zaczerwień powiedział

 - Takie maleństwo i już ćpa? Mamusia wie?

 - Spierdalaj - powiedział Thomas i wyciągnął szluga z ust. 

 - A jakie pyskate to! Słuchaj, żebyś się tu więcej nie pokazywał, szmaciarzu. 

 - Będę robił co chcę.

Byku podszedł do swojego gangu z zadziornym uśmieszkiem.

 - Przeszukać go, chłopcy. 

Thomas udał, że tego nie słyszał i spróbował przedrzeć się przez grupę. 

 - A ty gdzie się wybierasz? 

 - Nic nie mam, odpierdol się. 

 - Pieprz się - powiedział Byku i uderzył go pięścią w twarz. Thomas odrzucił szluga i wytarł rękawem krew, lejącą się z jego wargi. 

 - Mówiłem, kurwa, że nic nie mam - powiedział i wywlekł kieszenie od spodni na wierzch.

 - Tym razem ci uwierzymy, szmaciarzu, Nasz gang ma honor. Spierdalaj już. 

Chłopak przedarł się przez grupę i na odchodne pokazał wszystkim środkowy palec i zapalił czwartego papierosa. 

~Aroosa